Ustąp a zwyciężysz !

Przypuszczam, że na suksces składa się również umiejętność godzenia się na rozsądne i bezpieczne kompromisy, kompromisy nie zagrażające podstawowym, wyznaczonym przez nas celom.

Mam na myśli pozwolenie sobie na drobne przyjemności, którym towarzyszyć będzie pełna wyrozumiałości i miłości do samego siebie akceptacja dla naszych słabości. Pozwolić sobie na odrobinę odstępstw od żelaznych reguł i zasad diety ( tej czy innej ) po to by uratować cały proces odchudzania. Lepiej dać palca zanim nasz organizm upomni się o całą rękę... W ten sposób możemy uciszyć ( przynajmniej na jakiś czas ) demony i dalej kontynuować nasze dzieło przeistaczania się z brzydkiego kaczątka w łabędzia :-) W dzieciństwie zaliczyłem parę tygodni treningów judo. Niewiele stamtąd zapamiętałem, ale utkwiła mi jedna - chyba bardzo ważna w judo - zasada. Brzmiała ona: ustąp a zwyciężysz... Bardzo często świta mi ona w głowie, w różnych życiowych sytuacjach, również w trakcie diety której się podjąłem.

Nie jestem zwolennikiem "klasztornej ascezy", niekończących się postów i umartwień. Wydaje mi się, że wielka, "klasztorna asceza" prędzej czy później kończy się wielkim, spektakularnym upadkiem i spektakularnymi grzechami... Aby więc uniknąć grzechów wielkich lepiej jest czasami pozwolić sobie na grzeszki małe ;-) Byle nie stracić nad nimi kontroli ! Ale to chyba już temat do osobnych rozważań.

Natomiast nigdy, ale to przenigdy nie szedłbym na żadne kompromisy w związku z rzuceniem palenia. Jeżeli decydujesz się rozstać z nałogiem - podejmij jasne i bezwarunkowe postanowienie: nigdy w życiu nie wezmę już papierosa do ust. Uzależniające działanie nikotyny jest zbyt szybkie by pozwolic sobie nawet na "jednego dymka". Często się okazuje, że było to o jeden "dymek" za dużo i były palacz z powrotem wpada w sidła nałogu. Trzeba chuchać na zimne - ryzyko ponownego w ciągniecia się w nałóg jest zbyt duże. Ani jednej fajki !!! :-)